Peter van Dijk
Lid van de TWENOT
- Interesses
- WW2 in Europa
WW1 Gevleugeld Oorlogstuig
What If, SciFi, Fantasy
- Schalen
- Waar ik maar zin in heb
- Nu bezig met
- M110 Howitser
Goedemiddag Bouwerts 
Alleen maar lullen óver en bemoeien mét is uiteraard grote pret maar af en toe iets laten zien van eigen plaktafel kan ook wel eens leuk zijn dus vandaar dit topic.
En wel over een vet mobiel ‘kanon’ dat liever houwitser genoemd wil worden (vet en mobiel mag blijven
) maar vooraleer het plakwerk aan de beurt komt een bescheiden kennismaking met de M110....
M110 in het kort :
Tijdens het begin van de Koude Oorlog ontstond de behoefte aan meer brandstof efficiënte en lichtere mobile artillerie, mede om ook per lucht transport ingezet te kunnen worden.
Aldus kreeg “Pacific Car & Foundry” in 1956 opdracht zulks te bedenken, te ontwerpen en te bouwen en in maart 1961 werd uit de voorgestelde prototypen het 175mm kanon en de 203mm houwitser gekozen, respectievelijk aangeduid met M107 en M110, al verschillen ze van elkaar eigenlijk enkel door de loop.
▼ M107
De M110 werd (samen met de M107) in 1963 vers ingevoerd in de Field Artillery Battalions en mocht meteen meedoen in Vietnam alwaar de meesten hun luidruchtige arbeid verrichtten vanaf een Fire Support Base.
En succesvol ook want de M110 bleek een zeer accuraat wapen, helemaal in samenwerking met een goed getrainde Fire Direction Centre.
Veel van de vuurmissies daar waren gericht tegen zwaar versterkte en goed gecamoufleerde vijandelijke bunkercomplexen.
In veel gevallen liepen de Grunts (infanterie) dwars door een vijandelijk bunkercomplex en kwamen dan terecht in hevig vijandelijk kruisvuur vanuit de versterkte bunkers.
In zulke gevallen was vaak de meest effectieve tactiek de troepen terug te trekken en een Precision Destruction Fire Mission met één houwitser aan te vragen.
Een getrainde Forward Observer (FO) zou die grote kogels van 90,7kg dan recht op de bunkers kunnen ‘dirigeren’ en ze aldus neutraliseren.
Een 8-inch granaat getipt met een Delay- of Concrete Piercing ontsteker was de meest effectieve Bunker Buster in Vietnam. De explosieve kracht was zelfs zó groot dat vuren op posities nabij die van eigen troepen beter vermeden werd, al gebeurde dat in de praktijk vaak genoeg vanwege “Danger Close” situaties, maar alleen wanneer niks anders meer mogelijk was.
Voor de Grunts helaas niks vreemds…. want wanneer je de “Nuoc Mam”(vissaus) in de vijand’s adem kan ruiken smijt je liefst álles wat je hebt naar z’n kop, gootsteen inbegrepen…
De loopbaan van de M110 is veel meer uitgebreid dan hier beschreven en zelfs nog niet over.
De Amerikanen stuurden de laatste versie in 1994 met pensioen, maar er zijn nog steeds een aantal landen die deze houwitser in dienst hebben.
Ook Nederland heeft ze gehad (en met een setje “Diehl” tracks van AFV is er dus een NATO variant mogelijk).
Meer informatie staat onder andere op Wikipedia en ook verhalen en foto’s uit de praktijk zijn plenty voorhanden, inclusief walk arounds en manuals.
Zoek bijv. op : M110, M107, 203mm SP-Howitzer, U.S. Field Artillery + Vietnam of Iraq of gulfwar, Fire Support Base.
De Kit :
Welke motivatie om deze te bouwen ? gewoon een gave kit van een vet geschut op rupsbanden !
Moderne oorlogvoering trekt me in beginsel niet bijzonder maar af en toe wel en dat kan dan ook opgaan voor de gebruikte hardware.
In 't geval van de M110 was het zelfs andersom : een scalemate attendeerde me op de kit en pas nadat ik díe gescoord had kwam de nieuwsgierigheid naar het milieu van de houwitser, de bijbehorende historie en natuurlijk het echte voertuig.
Beknopte Review :
Een stevige doos, gevuld met 600 onderdelen
onderverdeeld in :
18 x runners in olijfgroen plastic
1x runner doorzichtig plastic
1x runner, vinyl hydraulische leidingen
1x runner, vinyl tracks
18x polycap
1x vel Photo Etch
2x brass equilibrator delen
1x aluminium loop
1x draad voor de sleepkabel
1x vel decals
1x instructie boekje met 24 bladzijden.
Qua detail zó fraai dat-ie (als je geluk hebt met de dropveters) schaamteloos Recht Uit Den Doos samengesteld kan worden 😎
Er is veel detail, heel fijn detail en daarvan heel veel ook !
Wel veel sinkmarks maar die zijn gelukkig veelal ondiep en na de bouw onopvallend. Zoveel sinkmarks voor zo’n moderne kit..... maar dat
schijnt ‘erbij te horen’ als men op dit niveau van detaillering gaat spuitgieten 🤔
EPMs zijn er ook plenty maar ook hier de meesten behoorlijk klein en bovendien positief dus makkelijk met een scalpel vlak te schrapen maar doet men dat niet zullen ze alleen in close up opvallen.
Plastic is van goede kwaliteit....harder dan Miniart en zachter dan Italeri.
De vinyl tracks van mijn kit zijn helaas misvormd met zijdelingse bochten, dus ook maar een setje workable plastic track-links aangekocht, ook van AFVclub.
Die tracks zijn goed van detail en nagenoeg zonder gietnaadjes, al was er wel veel op te schonen vanwege nogal wat flash rond de details.
Het monteren is lijmloos in elkaar klikken, maar vergt een handigheidje voor het mooiste resultaat. Meer daarover later.
De instructies zijn netjes maar af en toe is de plaatsing van een onderdeel onduidelijk. En helaas niet foutloos... ook dat zal ik uit de doeken doen in het verslag.
Tot zover de introductie.... vanmiddag het eerste stukje over de bouw...
Alleen maar lullen óver en bemoeien mét is uiteraard grote pret maar af en toe iets laten zien van eigen plaktafel kan ook wel eens leuk zijn dus vandaar dit topic.
En wel over een vet mobiel ‘kanon’ dat liever houwitser genoemd wil worden (vet en mobiel mag blijven
) maar vooraleer het plakwerk aan de beurt komt een bescheiden kennismaking met de M110....M110 in het kort :
Tijdens het begin van de Koude Oorlog ontstond de behoefte aan meer brandstof efficiënte en lichtere mobile artillerie, mede om ook per lucht transport ingezet te kunnen worden.
Aldus kreeg “Pacific Car & Foundry” in 1956 opdracht zulks te bedenken, te ontwerpen en te bouwen en in maart 1961 werd uit de voorgestelde prototypen het 175mm kanon en de 203mm houwitser gekozen, respectievelijk aangeduid met M107 en M110, al verschillen ze van elkaar eigenlijk enkel door de loop.
▼ M107
De M110 werd (samen met de M107) in 1963 vers ingevoerd in de Field Artillery Battalions en mocht meteen meedoen in Vietnam alwaar de meesten hun luidruchtige arbeid verrichtten vanaf een Fire Support Base.
En succesvol ook want de M110 bleek een zeer accuraat wapen, helemaal in samenwerking met een goed getrainde Fire Direction Centre.
Veel van de vuurmissies daar waren gericht tegen zwaar versterkte en goed gecamoufleerde vijandelijke bunkercomplexen.
In veel gevallen liepen de Grunts (infanterie) dwars door een vijandelijk bunkercomplex en kwamen dan terecht in hevig vijandelijk kruisvuur vanuit de versterkte bunkers.
In zulke gevallen was vaak de meest effectieve tactiek de troepen terug te trekken en een Precision Destruction Fire Mission met één houwitser aan te vragen.
Een getrainde Forward Observer (FO) zou die grote kogels van 90,7kg dan recht op de bunkers kunnen ‘dirigeren’ en ze aldus neutraliseren.
Een 8-inch granaat getipt met een Delay- of Concrete Piercing ontsteker was de meest effectieve Bunker Buster in Vietnam. De explosieve kracht was zelfs zó groot dat vuren op posities nabij die van eigen troepen beter vermeden werd, al gebeurde dat in de praktijk vaak genoeg vanwege “Danger Close” situaties, maar alleen wanneer niks anders meer mogelijk was.
Voor de Grunts helaas niks vreemds…. want wanneer je de “Nuoc Mam”(vissaus) in de vijand’s adem kan ruiken smijt je liefst álles wat je hebt naar z’n kop, gootsteen inbegrepen…
De loopbaan van de M110 is veel meer uitgebreid dan hier beschreven en zelfs nog niet over.
De Amerikanen stuurden de laatste versie in 1994 met pensioen, maar er zijn nog steeds een aantal landen die deze houwitser in dienst hebben.
Ook Nederland heeft ze gehad (en met een setje “Diehl” tracks van AFV is er dus een NATO variant mogelijk).
Meer informatie staat onder andere op Wikipedia en ook verhalen en foto’s uit de praktijk zijn plenty voorhanden, inclusief walk arounds en manuals.
Zoek bijv. op : M110, M107, 203mm SP-Howitzer, U.S. Field Artillery + Vietnam of Iraq of gulfwar, Fire Support Base.
De Kit :
Welke motivatie om deze te bouwen ? gewoon een gave kit van een vet geschut op rupsbanden !
Moderne oorlogvoering trekt me in beginsel niet bijzonder maar af en toe wel en dat kan dan ook opgaan voor de gebruikte hardware.
In 't geval van de M110 was het zelfs andersom : een scalemate attendeerde me op de kit en pas nadat ik díe gescoord had kwam de nieuwsgierigheid naar het milieu van de houwitser, de bijbehorende historie en natuurlijk het echte voertuig.
Beknopte Review :
Een stevige doos, gevuld met 600 onderdelen
onderverdeeld in :18 x runners in olijfgroen plastic
1x runner doorzichtig plastic
1x runner, vinyl hydraulische leidingen
1x runner, vinyl tracks
18x polycap
1x vel Photo Etch
2x brass equilibrator delen
1x aluminium loop
1x draad voor de sleepkabel
1x vel decals
1x instructie boekje met 24 bladzijden.
Qua detail zó fraai dat-ie (als je geluk hebt met de dropveters) schaamteloos Recht Uit Den Doos samengesteld kan worden 😎
Er is veel detail, heel fijn detail en daarvan heel veel ook !
Wel veel sinkmarks maar die zijn gelukkig veelal ondiep en na de bouw onopvallend. Zoveel sinkmarks voor zo’n moderne kit..... maar dat
schijnt ‘erbij te horen’ als men op dit niveau van detaillering gaat spuitgieten 🤔
EPMs zijn er ook plenty maar ook hier de meesten behoorlijk klein en bovendien positief dus makkelijk met een scalpel vlak te schrapen maar doet men dat niet zullen ze alleen in close up opvallen.
Plastic is van goede kwaliteit....harder dan Miniart en zachter dan Italeri.
De vinyl tracks van mijn kit zijn helaas misvormd met zijdelingse bochten, dus ook maar een setje workable plastic track-links aangekocht, ook van AFVclub.
Die tracks zijn goed van detail en nagenoeg zonder gietnaadjes, al was er wel veel op te schonen vanwege nogal wat flash rond de details.
Het monteren is lijmloos in elkaar klikken, maar vergt een handigheidje voor het mooiste resultaat. Meer daarover later.
De instructies zijn netjes maar af en toe is de plaatsing van een onderdeel onduidelijk. En helaas niet foutloos... ook dat zal ik uit de doeken doen in het verslag.
Tot zover de introductie.... vanmiddag het eerste stukje over de bouw...
Laatst bewerkt door een moderator:
