Modellen fotograferen

Arne Ρоirοt

Penningmeester
TWENOT-bestuurslid
Lid van de TWENOT
Interesses
Nederlandse pantservoertuigen, van oud tot jong
Schalen
  1. 1:35
Dit onderwerp is afgesplitst van dat over de bouw van deze Leopard 2.


De laatste antenne is gearriveerd. Het moet maar klaar zijn.
Aanvankelijk vond ik de kleur te flets geworden door de wash.
Maar ik ben er inmiddels behoorlijk aan gewend. 🙂

Modelfotografie zou hier ooit nog een eigen Special-Interest-Group mogen worden.
Ik vind het nog steeds puzzelen, googelen en uitproberen. Maar ik heb het zo langzamerhand wel onder de knie geloof ik.
Voor deze serie heb ik ekel apparatuur gebruikt dat ik op Marktplaats bij elkaar heb gesprokkeld:
Canon EOS1300D
55 - 250 objectief
Yongnuo YN560 iv flitser
een statief,
afstandsbediening aan een snoertje zodat de camera stil blijft staan bij het afdrukken.
een HDMI-kabel van de camera naar een monitor, zodat je gelijk scherp kunt zien wat je gaat fotograferen.

Instellingen
De 'M' instelling, van manual. Dus alle instellingen zelf kiezen:
  • f/22 diafragma voor maximale scherptediepte
  • ISO 100 voor maximale resolutie
  • Brandpuntsafstand 250 mm. Dus ca 3 meter afstand tot het model, maar geen vertekening / birds-eye-effect aan de randen.
En dan kom ik op mijn zoldertje, met meerdere keren flitsen, uit op 2,5 of soms 4 seconden belichtingstijd.
Om begrijpelijke dedenen verlaagt onze site de resolutie een weinig. Er gaat nu wat kwaliteit verloren.

En voor wie het bericht van Peter hier onder niet kan plaatsen ... inmiddels heb ik de foto's in deze posting al wat aangepast, met uitzondeering van de onderste. Dan kan je het verschil zien tussen hoe het was, en hoe het kan worden.

IMG_4877b.jpg
IMG_4858b.jpg
IMG_4864b.jpg
IMG_4862b.jpg
IMG_4853b.jpg
IMG_4861b.jpg
IMG_4873b.jpg
_DSC6419-2.jpg
IMG_4850.JPG
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Modelfotografie zou hier ooit nog een eigen Special-Interest-Group mogen worden.

Heel mooi, de foto’s met een camera. Ik geef toe dat gemak van de ipad pro me weghoudt bij het “echte werk” wat jij laat zien.
Zou eigenlijk meer aandacht moeten hebben
 
Mooie Leopard Arne 🙂👍

Modelfotografie zou hier ooit nog een eigen Special-Interest-Group mogen worden.

Ook ik heb het nog niet goed terug in de vingers sinds ik werk met een moderne camera.

Jouw foto's zijn qua scherpte wel goed maar de kleur zit er naar mijn oordeel behoorlijk naast. Volgens mij is de witbalans uit balans.
Het oogt veel te warm en de Leopard komt daardoor niet goed uit verf zal ik maar zeggen 😉

Ik ben zo vrij geweest een proefje te doen met één van jouw foto's door de gamma te corrigeren (en de RGB knopjes iets te verschuiven wat niet
per se nodig was).
Komt dit dichter in de buurt van hoe die Duitse Schoonheid er in het echt uitziet ? :

arne-leo.JPG
 
Dat dacht ik al Peter, dat jij zou reageren 🙂 Die foto's van die roestige personenwagen waren zó goed dat het me inspreeerde om iets dieper na te denken.

Ik denk dat ik vooral op de scherpte heb gelet. Maar als ik nu jouw resutaat zie, wordt gelijk duidelijk dat mijn oorspronkelijke foto's te geel waren. De witbalans stond op auto met flits of zo, meen ik. Jouw versie is écht wel veel mooier.
Of ik er nu al helemaal ben weet ik niet. Maar door een slinger te geven aan de kleurbalans (meer blauw en groen) ziet het er al natuurlijker uit.
Ik heb er inmiddels de meeste foto's hier boven aangepast, maar ik ben er nog niet.
Ga ik me verder in verdiepen want dit moet toch ook in één keer goed gedaan kunnen worden.

IMG_4875b.jpg
 
Laatst bewerkt:
gemak van de ipad pro
Daar neem ik ook al m’n modelfoto’s mee. Ik heb het ooit een paar keer geprobeerd met een digitale spiegelreflexcamera, maar wat een gepiel is dat voor resultaten waar ik helemaal niet tevreden mee was … Met de iPad is het een kwestie van HDR-modus aan, richten, eventueel op het scherm tikken, foto nemen, bijsnijden, klaar voor foto’s waar ik over het algemeen heel tevreden mee ben.
 
En dan kom ik op mijn zoldertje, met meerdere keren flitsen, uit op 2,5 of soms 4 seconden belichtingstijd.

Het beste is om helemaal niet te flitsen, maar te fotograferen met daglicht(-lampen). Mocht je toch willen flitsen, richt 'm dan in ieder geval omhoog, maar wellicht doe je dat al? Direct flitslicht werkt vaak averechts omdat dit het onderwerp overbelicht op plekken waar je dit niet wilt. Zeker met macrofotografie.

Wat Peter terecht schrijft, en je zelf zo te lezen ook al mee aan het spelen bent geweest, is de witbalans aanpassen. Hier is daar wat meer over te lezen: Hoe witbalans in te stellen?

Je tweede "foto-poging" ziet er in ieder geval al een stuk beter uit!! 👍
 
daglicht(-lampen)
Hi hi hi
Die had ik ooit. Oude stijl: drie van 500 watt per stuk.
Totdat mijn model begon te smelten.
Ik heb de lampen 15 jaar in de kast laten staan en onlangs écht weggegooid.
Maar inmiddels zal hier wel een LED-versie van zijn.
 
Laatst bewerkt:
Wederom de verbazing hoe belachelijk groot de Boxer is ….
 
Ik stond er op Bovington 2019 naast en kon het moeilijk geloven. Zooo groot. Een Nederlandse militair die m begeleidde vertelde dat het er toch echt een was. Ik dacht altijd in de orde van grootte van een Fennek… 😳😬
 
Mocht het wenselijk zijn dan kan ik eventueel zondag mijn fotostudio(tje) meebrengen?

Gr Bas
 
Die foto's van die roestige personenwagen waren zó goed
Maar daar heb ik voor moeten zweten hoor, inclusief nabewerken. Ik snap mijn camera nog steeds niet goed al weet ik intussen wel dat-ie
niet de beste is voor macro. Ik kan ook maar maximaal F8 instellen. Ik heb een Panasonic Lumix FZ-82.

De foto's zien er al veel beter uit inderdaad 👍, al zie ik zo al dat er nog te veel rood in zit... te warm, niet te geel, blauw is voldoende.
(klinkt gek, maar wil ik geel maken in m'n fotoproggie moet ik balanceren tussen groen en rood zonder blauw)

Belichting is ook belangrijk en vuistregel is dat je je modellen fotografeert onder licht waaronder je het hebt geschilderd.
Denk maar aan het afwijkende aanzicht zodra het model in ander licht dan van je werktafel staat.
De kleur van je (boven)kleding en de ondergrond heeft ook invloed.

Ik heb het ooit een paar keer geprobeerd met een digitale spiegelreflexcamera, maar wat een gepiel is dat
Ook ik heb nu nog last van die miljoen instellingen die vaak elkaar onderling beïnvloeden ook nog.
Met mijn Sony Cybershot maakte ik voor modelfotografie makkelijker en mooiere foto's dan met dat luxe apparaat dat ik nu gebruik 🤔


Hoe dan ook.........
Ga ik me verder in verdiepen want dit moet toch ook in één keer goed gedaan kunnen worden.

Dat doe ik dus ook en is ook mijn streven (al ben ik bang dat dit laatste niet mogelijk is door de (on)mogelijkheden van mijn camera...)
 
Zooo groot. Een Nederlandse militair die m begeleidde vertelde dat het er toch echt een was. Ik dacht altijd in de orde van grootte van een Fennek… 😳😬
Als je op TV wel eens de reclame van Defensie van nu langs ziet komen, moet je even opletten bij dit punt:


Deze mensen staan in een Boxer. OK, de GWT-versie heeft een hoger dak, maar let op de ruimte.
 
Nog even terugkomen op de kleuren & belichtingsdiscussie.

Vandaag ontdekte ik dat het fijn is om de EOS met een USB kabeltje te verbinden met je laptop
Dan verschijnt automatisch dit menutje op de laptop.
EOS Utility 3Knipsel.JPG

Met de hoofdkeuze "M" voor manual, laten alle instellingen van de camera zich dan makkelijk instellen op de laptop:
  • ISO 100,
  • F36 difragma,
  • maximale bestandsgrootte,
  • direct downloaden naar de laptop en
  • AWB, ofwel (nu) auto white balance.
je kunt kiezen voor LIVE VIEW SHOOT, dan kan je op de laptop meekijken met de zoeker van je camera.
en zie je de foto als hij klaar is.
Voor de onderstaande foto's heb ik een standaard lens gebruikt, met brandpuntsafstand 50 mm
Ik gebruikte de flitser met difuser, soms via het plafond, maar soms ook direct op het model.

De opgave vandaag was om te spelen met de kleurcorrectie.
Stel je de opname in op FLASH, dan krijg je inderdaad van die gele foto's.
Auto white balance geeft een mooi resultaat, maar verder valt er van alles te kiezen.

Heb je de kleur naar wens, dan kan je nog wat spelen met de sluitertijd (zie hier boven 3"2), waardoor de achtergrond wat donkerder blijft

IMG_0002_4.JPG IMG_0007_1.JPG
IMG_0002.JPG
IMG_0005_2.JPG

easy-peasy
lemon-squeezy
 
Laatst bewerkt:
Nog even terugkomen op de kleuren & belichtingsdiscussie.

Vandaag ontdekte ik dat het fijn is om de EOS met een USB kabeltje te verbinden met je laptop
Dan verschijnt automatisch dit menutje op de laptop.

Geweldige tip Arne, nog niet eerder van gehoord. Ga ik dan ook zeker eens testen! 👍🏻
 
Ik heb niet zoveel verstand van digitale fototoestellen, maar als je de foto’s in RAW-formaat bewaart, kun je dan niet ook achteraf al dit soort dingen nog regelen, nadat de foto’s op je computer staan?
 
Je kunt ook nog eens googlen op focus stacking. Daarmee kun je meerdere foto's met verschillende diepte instellingen digitaal in elkaar matchen zodat alle details scherp worden. Heb resultaten daarvan gezien die echt fantastisch zijn.

Gr Bas
 
kan je dan niet ook achteraf al dit soort dingen nog regelen, nadat de foto’s op je computer staan?
Wat ik er van weet Jakko, is dat RAW inderdaad daarvoor is.
De bestanden zijn daarom bij mij met gemak 25 Mb groot, in plaats van 5 Mb voor een *.jpg.

Maar ik vond het bewerken van de JPG's al bewerkelijk, zeker met professionele programma's zoals Photoshop, met die ontelbare opties.
Dus liever de eerste keer gelijk goed.
 
Laatst bewerkt:
focus stacking
Ja dat is zeker een uitkomst wanneer je dieptescherpte tekort komt.

Graham Houghton (Britse fotografie vakman op YT) beveelt "Helicon Focus" van Helicon Soft aan voor dit trucje.
Maand gratis op proef (Pro versie). "Helicon Focus Light" €30, - per jaar of €110 levenslang (light versie is voldoende als je alleen
dat stapelen wilt gebruiken).

Zelf gebruik ik nu als eindbewerking "Topaz Denoise AI" van Topaz Labs. Dat haalt de ruis eruit en de scherpte omhoog.
Voor mij net genoeg om die close-ups die ik niet goed scherp krijg acceptabel voor publicatie te kunnen maken 😉
 
die close-ups die ik niet goed scherp krijg
even ter verduidelijking : die close ups bedoel ik mee een compleet 1:35 model van auto truck of tank volledig in beeld van zo dichtbij mogelijk.
In de macro stand plaatjes schieten van kleine objecten of details lukt prima.
 
Als het gaat om foto’s op een forum te plaatsen, dan hoef je je model niet van dichtbij te fotograferen. Ons forum verkleint alle foto’s tot 1024 pixels langs de lange kant, veel andere tot bijvoorbeeld 1280 of 1600 of zoiets. Als je dat weet, dan kun je een foto van verderaf nemen zodat het hele model er scherp op staat, en dan de foto bijsnijden tot niet kleiner dan de pixelgrootte die het forum ervan zal maken. Hier als voorbeeld een foto die ik een aantal jaar geleden gemaakt heb van een model dat ik toen net af had:

IMG_7261.JPG

Hoewel de mondingsrem niet scherp is, heb ik deze foto expres van redelijk veraf genomen om te voorkomen dat hij nóg veel waziger zou zijn.

Dan dezelfde foto na bijsnijden:

IMG_7261 bijgesneden.JPG

De originele foto is 4032 × 3024 pixels (de afmeting van alle foto’s genomen met m’n iPad), de tweede is 2483 × 1862 — maar omdat het forum ze allebei schaalt naar 1024 × 768 pixels, is er op de tweede meer detail te zien.

Fotografeer je met een telefoon of tablet, dan kun je dit bijsnijden gelijk op het apparaat doen.
 
een foto van verderaf nemen zodat het hele model er scherp op staat, en dan de foto bijsnijden tot niet kleiner dan de pixelgrootte die het forum ervan zal maken.

Dat is inderdaad hoe ik het zou doen wanneer ik de foto als bijlage wil invoegen.

Nu lukt het me domweg (nog) niet eens op 40 tot 80 cm afstand een scherpe foto van een schaalmodel te maken !
Vreemd genoeg bereik ik de beste resultaten door iets afstand te nemen tot het model en dan met macro én zoom functie te fotograferen.

Misschien stel ik te hoge eisen aan een camera ? ik bedoel... wanneer ik een foto maak met de correcte instellingen (incl. goed licht en afstand) dan
moet het resultaat van een 4896 x 3672 foto 1:1 bekeken toch haarscherp kunnen zijn ?
 
Misschien stel ik te hoge eisen aan een camera
Die Panasonic Lumix FZ-82 is toch een prima camera lijkt mij.

Voor een grote scherptediepte (dus van mondingsrem tot uitlaat scherp) moet je een groot diafragma,
dus een kleine lensopening instellen.
Dus komt er weinig licht naar binnen
dus krijg je een grote sluitertijd,
en omdat > 1/60 seconde, moet je een statief gebruiken.

lumix-dmc-fz82-7.jpeg

Als je de stand A (Lensopening-Prioriteit AE-modus) kiest, lost de camera het licht probleem op door te doen alsof het filmpje / de sensor een hoge gevoeligheid (ISO-waarde, bij AUTO-ISO) heeft. Maar dat gaat ten koste van de resolutie.
Daarom gebruik ik op mijn Canon M (Handmatige Belichtingsmodus) en stel ik alles naar wens in: ISO 100
 
Laatst bewerkt:
Die Panasonic Lumix FZ-82 is toch een prima camera lijkt mij.
Dat is zeker waar, maar het is toch wat minder geschikt voor wat ik wil denk ik. Op zich niet zo erg, ik heb ook best hoge eisen v.w.b. scherpte en
dieptescherpte.
Gelukkig kom ik al een heel eind en door wat meer oefenen en wellicht het gaan gebruiken van stacking kan er nog meer bereikt worden.

Naar aanleiding van wat er hier aangedragen is heb ik i.i.g. nog eens de basics van Diafragma+Sluitertijd+Iso doorgenomen en dat heeft
alvast weer iets geholpen bij het instellen van de camera in Manual modus. 🙂
 
Blij te zien dat mensen weer van elkaar leren, iets anders dan de fijne kneepjes van de modelbouw, al is fotografie wel een integrraal deel van de online wereld van de modelbouw.
Veel gebruik van duimpjes en smiley's, zo hoort het! 👍

Zelf vind ik fatsoenlijk tankjes plakken al moeilijk genoeg en staat mijn camera, na een hoop gedoe, weer op de instelling met het hartje 🤣
 
Grappig......toevallig had ik hierover nog een gesprek bij de meeting in IJzendoorn.....dat het gaaf zou zijn als iemand eens een kleine demo zou kunnen geven hoe je mooie modelfoto's maakt.....en dan niet zozeer met een camera en lampen van meer dan duizend euro, maar juist hoe je met simpele en betaalbare middelen toch aardige foto's kan maken tijdens je project.....om daarna natuurlijk gillend rijk te worden van publicaties van je project in de bekende modelbouw bladen....
 
Laatst bewerkt:
camera en lampen van meer dan duizend euro,
Ik kocht de EOS1300D op Marktplaats met tas en standaard objectief voor € 100,- (opgehaald)
De Yongnuo YN560 IV flitser komt daar ook vandaan: € 40,- (opgehaald)
en de Canon telelens EFS 55-250 idem. Ik meen voor € 60,-
Dan ben je er wel.

Ook leuk voor de vakantie trouwens 😎🤣
 
Ik kocht de EOS1300D op Marktplaats met tas en standaard objectief voor € 100,- (opgehaald)
De Yongnuo YN560 IV flitser komt daar ook vandaan: € 40,- (opgehaald)
en de Canon telelens EFS 55-250 idem. Ik meen voor € 60,-
Dan ben je er wel.
Dat is goed.....wanneer kan ik het ophalen?🤣

hmm....goeie tip Arne.....dan ga ik ook eens rondneuzen
 
dat het gaaf zou zijn als iemand eens een kleine demo zou kunnen geven hoe je mooie modelfoto's maakt.....en dan niet zozeer met een camera en lampen van meer dan duizend euro, maar juist hoe je met simpele en betaalbare middelen toch aardige foto's kan maken tijdens je project.....
Nou, toevallig zat ik van de week te denken dat het wel een goed idee zou zijn om eens een onderwerp te maken over hoe ik m’n modellen fotografeer, en een paar dagen later begint Arne er ook over. Dus ik zal dat eendaags eens een beetje uitwerken.
 
Mijn methode om modellen te fotograferen, dan 🙂 Eenvoudig, recht toe, recht aan, zonder dure apparatuur of ingewikkelde nabewerkingen.

Laten we beginnen met de plek waar ik dat doe. Ik heb al een jaar of tien, vijftien geleden een opvouwbaar fotostudiootje gekocht bij een lokale fotowinkel. Ik weet niet meer wat het kostte, maar als ik eens even op het Internet zoek op opvouwbare fotostudio dan zie ik vergelijkbare van zo’n €15 tot €85. Bij de duurdere zitten over het algemeen ook geschikte lampen, wat ze een betere koop maakt, want zulke losse lampen kostten je ook al snel een paar tientjes. Ik heb dan ook nog een paar jaar geleden zo’n moderne ronde selfielamp gekocht, die bedoeld zijn om een telefoon in te zetten met een klemmetje, zodat je jezelf kunt filmen; die kostte me €20 bij de Aldi toen ze die hadden, maar ik heb ze ook al zien liggen bij een Praxis geloof ik, en online vind je ze ook voor dat soort prijzen. Alleen kon ik die lamp nergens goed kwijt, omdat ik geen ruimte had voor het driepootje dat erbij zit, tot ik een paar maanden geleden bedacht dat er ook buigbare lampklemmen te koop zijn voor fotografie. Die kostte me ook nog eens €20, maar ik kon er netjes de selfielamp op schroeven.

Alles bij elkaar ziet dat er zo uit:

IMG_0962.jpeg

Eén lamp aan elke zijkant, de derde hangt erboven aan een stuk bloemenbinddraad 🙂 Deze schijnen door de witte stof zodat het licht diffuus wordt: laat je ze rechtstreeks op het model schijnen, dat krijg je hele harde schaduwen. Dat is ook waarom die opzij naar boven staan in plaats van rechtstreeks naar het model gericht, want ook daardoor krijg je minder harde schaduwen.

De selfielamp staat natuurlijk aan de voorkant, op z’n buigbare stang zodat hij te verplaatsen is. Daarbij een belangrijke waarschuwing: pak aan de stang zelf om dat te doen, en niet aan de lamp! Die is meestal van goedkoop, dun plastic en dat breekt als je zelfs maar een beetje kracht zet. Eén keer raden hoe ik dat weet 🙂 (Daarom zit er dan ook een tiewrapje rond de lamp, vlakbij waar hij aan de arm geschroefd is.) Zulke lampen hebben een stuk wit plastic over de ledjes erin, zodat ze van zichzelf al diffuus licht geven.

De fotolampen zelf zijn goedkope:

IMG_0973.jpeg

Daar zaten origineel halogeenlampjes in, maar die branden door als ze te lang aanstaan (ondervond ik toen ze een keer gebruikt zijn om totaal iets anders bij te lichten), dus toen heb ik er ledlampen in gedaan. Die zijn te koop in allerlei tinten, maar voor fotografie wil je ze zo wit mogelijk hebben — dat wil zeggen met een zo hoog mogelijke kleurtemperatuur. Deze zijn 5300 kelvin („koelwit”) en gebruiken 7 watt, wat ze fel genoeg maakt dat je er liever niet rechtstreeks tegenin wilt kijken.

De selfielamp heeft een regelbare kleur door middel van een knopje aan het snoer, maar ik heb hem op z’n witst staan.

Alle lampen heb ik trouwens in één stekkerdoos gedaan, zodat ik met de schakelaar daarvan ze allemaal tegelijk aan en uit kan doen. Nou ja, drie ervan aan en alle vier uit, want de selfielamp gaat niet automatisch aan als je de stroom erop zet, je moet nog op een knopje drukken. Na jaren elke lamp apart aan en uit te hebben gezet is dit toch wel veel handiger 🙂

In deze fotostudio is de achtergrond uitneembaar. Hij zit met twee strips klittenband vast, eentje bovenaan van achter en eentje onderaan de voorste flap, die naar beneden hangt van de tafel af. Bij de studio zat een doek met wit aan de ene kant en blauw aan de andere, de zwarte is zelfgemaakt door een stuk zwarte stof en klittenband te kopen in een stoffenwinkel en die met een naaimachine aan elkaar te zetten. Achteraf bezien had ik beter fijner geweven stof kunnen kopen.

IMG_0963.jpegIMG_0968.jpeg

Afgezien van de vervangende lampjes denk ik dat dit alles bij elkaar me iets van €125 gekost heeft. Ik denk niet dat je voor veel minder geld iets vergelijkbaars in elkaar zet, maar de selfielamp aan de voorkant is niet absoluut nodig — en als je de ruimte hebt voor het statiefje dat er meestal bij zit, kun je al gelijk €20 besparen op de flexibele voet die ik hier wel nodig heb. Ook de derde lamp bovenaan is niet écht nodig, maar zorgt wel voor minder sterke schaduwen en gelijkmatigere belichting.

Dat is dan ook het belangrijkste: dat je je model gelijkmatig kunt belichten, en liefst niet rechtstreeks. Door licht van meer dan één kant hef je schaduwen deels op, en met diffuus licht zijn de schaduwen niet zo scherp.

Om dat te bereiken kun je ook met minder toe. Door bij daglicht te fotograferen — buiten of bij een raam — heb je een goede kleur licht (zonlicht is 5.000–10.000 K afhankelijk van bewolking), maar doe dat niet in de volle zon, want dan krijg je scherpe schaduwen. Wacht tot de zon door een wolk heen schijnt, zodat het wel licht is buiten maar er geen scherpe schaduwen zijn, of span een dun wit laken zodat je model in de schaduw daarvan staat. Je kunt met daglicht ook van twee kanten belichten door een witte plaat (een stuk plastic, spaanplaat of zelfs piepschuim) te nemen en aan de andere kant van je model te zetten als waar de zon vandaan komt. Je kunt dan die plaat een beetje naar beneden richten zodat hij het zonlicht reflecteert naar het model toe. Dit werkt veel beter dan je zou denken, maar je moet wel een goede manier hebben om die plaat vast te houden, zodat hij niet bij de eerste de beste windvlaag omvalt en bovenop je model neerkomt …
 
Het fotograferen zelf, dan. Je kunt op de foto’s hierboven al de M2 halftrack zien waar ik momenteel (onder meer) mee bezig ben. Deze zal als voorbeeld dienen voor de foto’s en het eenvoudig bewerken ervan.

Ik gebruik gewoon een iPad om modellen mee te fotograferen, geen spiegelreflexcamera met honderdduizend instellingen die allemaal elkaar beïnvloeden en die je veel tijd en moeite kosten om onder de knie te krijgen. Elke telefoon of tablet van de afgelopen tien jaar met een redelijke camera aan boord zou vergelijkbare resultaten moeten geven.

Eerst twee foto’s om een klein, maar wat mij betreft belangrijk, verschil in aanpak te tonen:

IMG_0964.jpegIMG_0965.jpeg

Bij de eerste heb ik het model van dichtbij gefotografeerd zodat het net helemaal netjes in beeld past. De tweede foto is van ietsje verder terug genomen waardoor het model minder van het beeld vult (je ziet zelfs de rand van de selfielamp in de onderste hoeken en de witte zijkanten van de fotostudio in de bovenhoeken).

De eerste manier is de betere als je een foto wilt hebben die zo groot mogelijk is, bijvoorbeeld als hij afgedrukt moet worden in een artikel voor een tijdschrift. De tweede is, wat mij betreft, handiger als je foto bedoeld is voor op het Internet — want daarvoor hoeft hij niet zo heel groot te zijn, en dus kun je hem gewoon achteraf bijsnijden zodat alles dat afleidt of niet in beeld hoort, wegvalt. Daar kom ik straks nog op terug — eerst wil ik wat vertellen over de hulpmiddelen die je telefoon, tablet of fototoestel biedt bij het maken van de foto’s.

Hier wat ik daadwerkelijk op het beeldscherm van m’n iPad zag bij het maken van de tweede foto:

IMG_0966.jpeg

Belangrijkst zijn wel de hulplijnen. Leer die gebruiken! Als je ze niet in beeld ziet wanneer je de camera-app opent, kun je ze eenvoudig aanzetten: op een iPad of iPhone ga je naar de instellingen, scrolt dan aan de linkerkant omlaag tot je bij Camera uitkomt, en daar zet je onder „Compositie” de optie Raster aan; onder Android weet ik niet hoe dit moet, maar het lijkt me dat het opeen vergelijkbare manier gaat. Spiegelreflexcamera’s hebben ook allemaal de optie om deze rasterlijnen te laten zien, dus raadpleeg het handboek als ze niet op beeld staan.

Die lijnen dienen namelijk om een goede compositie te kunnen maken. Ten eerste helpen ze om het onderwerp in het midden te krijgen: het is veel makkelijker om dat middenin het middelste rechthoekje te zetten, dan in het midden van het hele beeld zonder de hulplijnen. Maar je krijgt mooiere foto’s als je het onderwerp op één van de snijpunten zet (of in de buurt daarvan — het hoeft niet precies op een snijpunt) want dan trekt het oog er automatisch meer naartoe. Ja, ook wanneer die lijnen er niet staan, zoals op de eigenlijke foto 🙂 Ook kun je het primaire aandachtspunt op één snijpunt zetten en een ander opvallend deel van het model bij het schuin er tegenoverstaande snijpunt. (Om eerlijk te zijn is dit niet zo’n goed voorbeeld, want alleen het snijpunt rechtsonder staat op een deel van het model waar dat logisch is, namelijk de vooras, maar het snijpunt linksboven staat ergens middenin de achterbak. De foto zou beter zijn als ik hem van net wat verder gemaakt zou hebben en ietsje gedraaid, zodat het snijpunt linksboven meer bij de hoek van de achterbak zou staan.)

Ook kun je de lijnen heel goed gebruiken om het onderwerp netjes horizontaal of verticaal te zetten: plaats gewoon een horizontale of verticale lijn op het model, langs een lijn op het beeld. Eventueel kun je daarna natuurlijk de camera verplaatsen om een betere compositie te maken.

Verder heb ik de HDR-modus aanstaan, wat midden bovenin beeld te zien is. Je zet die aan op een iPad of iPhone door op het knopje HDR rechtsboven te drukken: alles dat geel is, staan aan, en wit staat uit. Hier van boven naar beneden: „live” foto’s uit, HDR aan, flits uit (dat gebeurt automatisch als je HDR aanzet, want die gaan niet samen), en de knop met pijltjes is om te schakelen tussen de normale camera en de selfiecamera. Die laatste heb je meestal niet nodig voor modelfotografie, is mijn ervaring 🙂 Live-foto’s wil je over het algemeen ook niet, want een model beweegt als het goed is niet tijdens het maken van een foto ervan.

Wat de iPad in HDR (High Dynamic Range) modus doet, is drie foto’s zo achter elkaar maken: eentje normaal belicht, eentje overbelicht en eentje onderbelicht. Die drie voegt hij dan samen tot een foto met gemiddelde belichting, die er meestal beter uit zal zien dan een niet-HDR foto. Dit helpt vooral als je onderdelen van lichte kleur hebt die makkelijk overbelicht raken, zoals stukken wit plastic plaat en strip. Daarop verdwijnt detail vaak gewoon op de foto, terwijl je het in het echt wel ziet. Ter illustratie:

HDR uit:

IMG_0986.jpg

HDR aan:

IMG_0987.jpg

De belichting was precies hetzelfde voor deze twee foto’s, het enige verschil is of HDR uit- of aanstond.

Op een iPad kun je belichtingstijd niet instellen, maar wat je wel kunt, is kiezen op welk punt de camera scherpstelt en dat hij neemt als basis voor de belichting. Dit doe je eenvoudig genoeg door op het scherm te tikken op de plek die je wilt dat hij daarvoor gebruikt. Hier een foto van de halftrack schuin van voren:

IMG_0977.jpeg

Deze heb ik gemaakt zonder op het scherm te tikken, dus dit is hoe de camerasoftware in de iPad zelf denkt dat de foto belicht en scherpgesteld moet worden — wat neerkomt op dat hij het midden van de foto daarvoor pakt.

Dan een tikje van voren op de grill:

IMG_0978.jpeg

Zoals je kunt zien komt er een geel vierkantje met een zonnetje bij te staan, en dat blijft ook in beeld (maar wordt na een paar seconden minder helder) zodat je altijd kunt zien op welk punt de iPad zich richt. Gelijk daarna heb ik een foto genomen, die er dan zo uitziet:

IMG_0979.jpeg

Zoals je ziet is hij in het algemeen donkerder dan de vorige, omdat de grill redelijk veel licht vangt en de iPad daarom de rest van de foto donkerder zal maken om de balans te houden. Minder opvallend is dat de achtergrond onscherper is geworden, maar dat zie je beter als je vergelijkt met de volgende foto, die ik genomen heb na een tikje op de achterwand van het model:

IMG_0980.jpeg

Hier is de achterkant van de bak scherp maar de grill net niet, terwijl de grill dat wel was in de vorige foto. Deze foto is ook weer lichter dan de vorige, want die achterbak is donkerder dan de motorkap, dus compenseert de software door de foto meer te belichten zodat het deel waar ik op tikte, lichter zal worden.
 
Als de foto’s eenmaal genomen zijn, is er een groot voordeel aan het gebruiken van een tablet of telefoon: je ze kunt heel makkelijk op het apparaat zelf verbeteren. Zoals ik eerder al zei, zijn de foto’s van de halftrack van opzij eigenlijk helemaal niet zo goed genomen, qua compositie. Deze als voorbeeld:

img_0965-jpeg.36896


Delen van de lamp en de fotostudio staan in beeld, en de halftrack zelf staat scheef waardoor hij aan de achterkant ingezakt lijkt. Maar door in de camera-app op het kleine fotootje rechts, onder de afdrukknop, te drukken, kom je in een deel van de app waarin je de genomen foto’s kunt bekijken. Door daar op de knop Wijzig te drukken kom je op een scherm waar je de foto kunt bewerken. (Wederom: zo werkt het op een iPad of iPhone — op een Android-apparaat zal dit ook kunnen, maar ik weet niet hoe).

Ik zal hier niet ingaan op alle bewerkingsmogelijkheden, maar alleen op hoe je de compositie eenvoudig kunt verbeteren. Je kunt ook een heleboel aanpassingen doen aan de kleuren van de foto, belichting, wit- en zwartpunt, verzadiging, warmte, tint, definitie en weet ik veel wat nog meer, maar dat kun je beter zelf gewoon uitproberen. Belangrijk hier om te weten is dat je op een iPad of iPhone altijd terug kunt naar de originele foto (ook hier weer: op Android wellicht ook, maar daar heb ik geen ervaring mee). Met andere woorden: je kunt nooit je foto écht verpesten, want door op Herstel boven in beeld te drukken doe je alle wijzigingen weer weg en heb je de foto terug precies zoals je die genomen hebt.

Goed, om een foto bij te snijden druk je op het symbooltje met de twee pijltjes linksmidden op het scherm:

IMG_0981.jpeg

Hier staat er een geel bolletje onder om aan te geven dat het actief is. Ik heb ook bovenaan het beeld op het rechthoekige symbooltje gedrukt dat nu geel is, waardoor er aan de onderkant de balk bijgekomen is waar ORIGINEEL, FREEFORM, VIERKANT e.d. in staat, en dan op ORIGINEEL gedrukt om die te selecteren. Wat dit doet, is de verhouding tussen hoogte en breedte vergrendelen: op ORIGINEEL zal die altijd hetzelfde blijven als in de originele foto, met VIERKANT wordt de foto altijd een vierkant (goh 🙂 ) enz. In de praktijk betekent dat dus, dat als je bijvoorbeeld de hoogte verandert, de breedte ook meegaat zodat de foto niet platter wordt. Wil je dat nu net wel, dan moet je hem op FREEFORM zetten, maar dat is de standaard dus dan hoef je ook niet bovenaan op het rechthoekje te drukken.

Hoe dan ook, wat je hier kunt doen is de foto bijsnijden zodat de delen die je niet wilt, ervanaf vallen. Dit doe je heel eenvoudig door met je vinger op één van de dikkere stukken lijn te drukken (de hoeken en middenin elke zijde van de rechthoek) en dan daarmee naar het midden toe te slepen. De foto zelf zal op dezelfde grootte op beeld blijven staan, maar de rechthoek wordt kleiner om aan te geven tot waar je de foto bij zult snijden:

IMG_0982.jpeg

Let op dat ook hier weer de hulplijnen tevoorschijn komen, zodat je die kunt gebruiken op dezelfde manier als bij het nemen van de foto.

Laat je het dikke lijntje los, dan zal de app even later op het bijgesneden deel inzoomen:

IMG_0983.jpeg

Dit is puur om je beter te laten zien wat je aan het doen bent. Heb je teveel weggesneden, dan kun je twee vingers op de foto zetten en die naar elkaar toe bewegen, waardoor je de foto kleiner maakt binnen het kader. Ook kun je de foto binnen dat kader verslepen naar alle richtingen door er één vinger op te leggen en dan te bewegen, waardoor je de foto meesleept. Door die twee te combineren kun je de compositie binnen het kader beter maken — en natuurlijk kun je daarna ook weer aan de dikkere lijntjes slepen om het kader weer kleiner te maken.

Vind je wat je bereikt hebt goed, dan druk je gewoon rechtsboven op Gereed en wordt de foto aangepast:

IMG_0965 bijgesneden.jpeg

(Of, natuurlijk, bedenk je dat je het toch niet zo wilt, dan druk je linksboven op Annuleer en zal je de originele foto houden zoals hij was.)

Alleen is de foto zo nog niet echt mooi, want zoals ik zei staat de halftrack teveel gedraaid. Gelukkig is ook dat aan te passen, door wederom op Wijzig te drukken en weer op het symbooltje links met de twee pijltjes. Nu gebruiken we alleen niet de dikke lijntjes aan het kader, maar de schuifbalk aan de rechterkant. Daar staan drie ronde symbooltjes: een cirkeltje met een streep erdoor, en twee trapeziums met eveneens een streep. Dat cirkeltje is om de foto te draaien, die andere twee om hem meer of minder perspectief te geven. Door op het cirkeltje te drukken kun je met je vinger naar boven of beneden over de schuifbalk gaan, waardoor de foto zal draaien:

IMG_0991.jpeg

In het ronde symbooltje komt te staan hoeveel graden de foto gedraaid is, en ook nu komen er weer hulplijntjes om het makkelijker te maken om alles recht te krijgen. In de foto hierboven is de foto 9° naar rechts gedraaid (daarom staat er −9, want rechtsom draaien is negatief in de wiskunde), maar ik keek vooral naar de linkse verticale hulplijn, omdat ik draaide tot de deuropening daar ongeveer evenwijdig aan stond. Hierdoor is de foto al gelijk een heel eind beter, want het model ziet er nu niet meer zo plat uit als eerst.

Alleen vind ik de foto een beetje uit balans: het model staat nu te ver naar beneden, waardoor er boven teveel zwart te zien is ten opzichte van eronder. Dat is snel opgelost door de foto gewoon met één vinger een beetje naar boven te slepen, zoals ik eerder uitlegde:

IMG_0992.jpeg

Je kunt goed het verschil zien door te kijken naar de positie van het model ten opzichte van de hulplijnen.

Dan alleen nog een druk op Gereed en de foto ziet er zo uit:

IMG_0965 gedraaid.jpeg

Daar ben ik veel tevredener over dan over de originele foto 🙂

Dit komt terug op wat ik aan het begin zei: door de foto van wat verderaf te nemen, zodat er meer achtergrond zichtbaar is, heb je de ruimte om aanpassingen als deze te doen. Wanneer je namelijk een foto draait zonder hem eerst bij te snijden, zal er ook automatisch op ingezoomd worden om te voorkomen dat er lege hoeken zouden ontstaan. Daardoor zou best een deel van je model buiten beeld kunnen vallen, wat je natuurlijk precies niet wilt. Maar door extra lege ruimte te laten bij het nemen van de foto, kun je dat eenvoudig opvangen.
 
Dat was ik nog vergeten, ja: een USB-adapter voor de selfielamp. Die had ik al liggen, maar veel geld hoef je er niet aan uit te geven. Alleen moet je met een goedkope wel zorgen dat je die niet de hele tijd in het stopcontact laat zitten, want er zijn er veel te veel die op den duur in brand vliegen. Daar komt de stekkerdoos met schakelaar ook handig bij uit: dáár kun je hem wel veilig in laten zitten door gewoon de hele stekkerdoos uit te zetten.
 
Nu ik een nieuwe iPad gekocht heb, kan ik ook nog wat meer zeggen over verschillen tussen apparaten. Vergelijk deze drie foto’s maar eens:

IMG_1083.jpegIMG_1084.jpegIMG_1100.jpeg

De eerste foto is gemaakt met m’n oude iPad, met HDR uit, de tweede is met HDR aan, en de derde is met m’n nieuwe iPad. Ze zien er redelijk hetzelfde uit, maar de tweede en derde foto hebben iets meer kleurverzadiging, als je het mij vraagt. Dit komt vermoedelijk omdat iPads van nu geen aparte HDR-instelling meer hebben, maar dat zelf bepalen aan de hand van wat er in beeld is — en, vermoed ik, nog meer kleuraanpassingen doen zonder dat aan je te vragen.

Het wordt duidelijker te zien met een ander model:

IMG_1085.jpegIMG_1086.jpegIMG_1101.jpeg

Ook dit zijn weer eerst met de oude iPad zonder HDR, dan met HDR, en dan met de nieuwe iPad. De eerste is wat fletser dan de tweede, maar in de derde zijn de kleuren veel te verzadigd. Ongetwijfeld geeft dat veel betere foto’s als je algemene dingen aan het fotograferen bent, zoals de natuur, mensen, straattaferelen enz. maar voor modelfotografie kan het me niet echt bekoren 🙁 Voor mij is nu vooral de vraag: hoe los ik dit op zonder elke foto met de hand na te hoeven bewerken?
 
Die gedachte is ook door mijn hoofd gegaan, maar dat maakt het ook alleen maar ingewikkelder, want dan moet ik twéé iPads door elkaar gebruiken, regelmatig bestanden van de ene naar de andere sturen, enz.
 
Maar knippen en plakken tussen Apple apparaten is super simpel. ik knip op een ipad en plak vervolgens op mijn telefoon. Daarnaast bestaat er natuurlijk iCloud 🙂

Maar een apparaat blijft natuurlijk altijd makkelijker.
 
Klopt, gewoon kopiëren en plakken of Airdrop, die gebruik ik allebei regelmatig tussen iPad en Mac — maar dan nog moet ik twee iPads naast elkaar gebruiken terwijl het nu net de bedoeling is om die oude te vervangen door de nieuwe.
 
Ik moest opzoeken wat een systeemcamera is, maar nee, ik fotografeer met een tablet in plaats van met een fototoestel precies omdat ik dan maar één apparaat nodig heb én de instellingen makkelijk en duidelijk(er) zijn dan met duizend knopjes op het apparaat en ondoorzichtige menu-navigatie 🙂 Ik moet gewoon eens even goed kijken naar de filters die je toe kunt passen op genomen foto’s. Het lijkt erop dat er een paar tussen zitten die goed de verzadiging wegwerken, en twee keer meer drukken per foto is niet zo’n punt. Ik wil vooral niet voor elke foto apart de kleuren met de hand moeten bijwerken met een hele berg aparte regelaars — als ik één filter aan kan zetten en een leuk resultaat heb, kan ik daarmee leven.
 
Nog een experiment: verschillende kleuren achtergronden. Ik heb alleen de gecamoufleerde Jagdtiger hiervoor gebruikt, en daar is ondertussen wat meer aan geschilderd dus helemaal dezelfde kleur als hierboven heeft hij niet meer, maar de uitkomst is wel duidelijk:

IMG_1109.jpegIMG_1111.jpegIMG_1113.jpegIMG_1112.jpeg

Met de zwarte achtergrond is de foto net zoals eerder, maar met de andere zijn de kleuren duidelijk ook anders. Met middelgrijs en blauw is de foto veel minder verzadigd, maar wordt ook het donkergeel duidelijk te licht. Met de grijze achtergrond lijkt het bruin ook ietsje donkerder dan bij de blauwe. Met een witte achtergrond zijn de kleuren beter in verhouding tot elkaar, vergeleken met wat ik op het model zie, maar de hele foto is veel te donker. Dat komt natuurlijk omdat de achtergrond relatief licht is, en de camera-app dat probeert te compenseren door de rest van de foto donkerder te maken.
 
Welke vind je zelf het mooiste Jakko?

Ik vind zwart wel wat hebben, ware het niet dat je daar ALTIJD stof of ziet 😢
 
Ik vind van deze de witte nog het minst slecht 😉 Ware het niet dat hij, zoals gezegd, veel te donker is. Kort gezegd ben ik niet erg onder de indruk van de camera-app in deze nieuwe iPad, ik vind hem een grote stap achteruit ten opzichte van m’n vorige iPad van bijna acht jaar oud.
 
Je ziet dit steeds meer, de camera pakt niet alleen het onderwerp, maar neemt ook de omgeving mee. Witte ondergrond zorgt voor zuiverste kleuren, maar de camera ziet teveel licht en maakt de foto donkerder. Als de ipaf hier ook in mee gaat, komt er weer ruimte voor de good old spiegelreflex camera.
 
Je ziet dit steeds meer, de camera pakt niet alleen het onderwerp, maar neemt ook de omgeving mee.
Dat doen alle elektronische cameras, tot jaren ’80 VHS-videocamera’s aan toe. Ze proberen allemaal om de helderheid (o.i.d.) op een bepaald niveau te houden, zodat als er grote lichte delen te zien zijn, ze de rest donkerder maken (en omgekeerd). Moderne camera-apps op telefoons en tablets doen het vooral softwarematig, maar digitale spiegelreflexcamera’s doen het ook — dat is waarom je met die laatste ook „RAW” kunt fotograferen, dan krijg je de data eruit zoals de CCD (de chip die het licht opvangt) die aan de camera doorgeeft.

de good old spiegelreflex camera.
Alleen als je er eentje met fotorolletjes gebruikt, die hebben namelijk geen last van dit fenomeen 🙂

Wat ik nodig heb is een camera-app waar meer aan in te stellen is vóórdat je de foto neemt, en die die instellingen ook bewaart zodat je de volgende keer niet alles opnieuw hoeft af te regelen. Die lijken er ook te zijn in de app store, maar tot nu toe zag ik er alleen maar die willen ze dat je een abonnement betaalt om ze te kunnen gebruiken. En dat verdom ik, want ze leveren me gewoon een product en geen dienst. Het is alsof je een jaarboek van de Donald Duck hebt maar daar elke week voor moet betalen om erin te kunnen lezen, tegenover elke week een nieuwe Donald Duck in je brievenbus.
 
En dat verdom ik,
Hulde.
En zo vertik ik het om bij collectanten een maandelijks donatie toe te zeggen.
Eén keer betalen is prima, mag ook een stevig bedrag zijn.
Maar ik hoef geen mail met mijn verjaardag of elke maand een flutbedrag.
Want: volgende maand nieuwe prioriteiten!
 
Terug
Bovenaan